قهوه‌ای از دل جنگل‌های بلند گوجی، با طعم‌یادهایی شفاف و روحی زنده

در ارتفاع ۱۹۵۰ متری، جایی که درختان قهوه در هوای خنک و خاک آتشفشانی تنفس می‌کنند، گونه‌ای از عربیکا رشد می‌کند که «هِیرلوم» نام دارد، تنوعی اصیل، بومی، و غریزی.
در مولیش، این دانه‌های باارزش، با روش طبیعی (خشکانیده در آفتاب) فرآوری می‌شوند و در موآ، با پروردی روشن برشته‌کاری می‌شوند؛ تا ساختار واقعی‌شان حفظ شود و آنچه در فنجان می‌چشید، بازتابی شفاف از خاستگاه‌شان باشد، نه برشت.

نتیجه؟
قهوه‌ای روشن، میوه‌ای، پرظرافت، با رایحه‌هایی از یاس و میوه‌هایی همچون هلو، گریپ‌فروت و تمشک؛
دارای اسیدیته‌ی شفاف، تن‌واری چای‌مانند، و پایان طعمی تمیز و آرام.

این قهوه برای آن‌هایی‌ست که به‌دنبال تجربه‌ای فراتر از کافئین هستند.
برای آن‌هایی که با دقت می‌نوشند، و به طعم، فکر می‌کنند.